مهندسی رباتیک (به انگلیسی: Robotics engineering) یک برنامه آموزشی با دید تخصصی به رباتیک شامل آموزش زمینه هایی از مهندسی برق، کامپیوتر و مکانیک است که در ساخت و استفاده از ربات ها مورد نیاز هستند.
هدف از رشته رباتیک تجمیع تحقیقات رباتیک است که در حال حاضر در دپارتمان های مختلف انجام میشود. دانشجویان این رشته باید بتوانند نقش موثری در توسعه تکنولوژی های مربوط به رباتیک داشته باشند. این رشته بر پایه دروس علمی و تحقیقات عملی پایه ریزی می شود که در آزمایشگاه رباتیک و تحت نظارت اساتید انجام خواهند شد.
پیش بینی می شود که رباتیک یکی از 10 صنعت برتر آینده باشد. کاربرد محصولات رباتیک از محدوده کارخانجات فراتر رفته و در حال تسری به کاربردهای روزمره است. توسعه و تحقیق در مورد کاربردهای جدید نیازمند توجه ویژه به این رشته و تربیت مهندسین خلاق و متخصص است. از طرفی در چند سال گذشته فعالیت های چشمگیری در زمینه رباتیک در بین دانش آموزان و دانشجویان صورت پذیرفته که باعث بوجود آمدن طیف وسیعی از علاقه‌مندان به این رشته گردیده که مشتاق ادامه فعالیت های آکادمیک در این زمینه هستند. با ایجاد رشته رباتیک می توان به نیازهای صنعتی و اجتماعی همزمان پاسخ داد.
تجربه فعالیت های رباتیکی کشور نشان داده است که دانش آموختگان رشته رباتیک به علت ماهیت بین رشته ای و فعالیت تیمی مورد نیاز این رشته، توانایی مهندسی بسیار زیادی کسب کرده و قادرند در تمام صنایعی که نیازمند اتونوموس و طراحی ماشین آلات صنعتی هستند به خوبی ایفای نقش نموده و در پروژه های صنعتی بزرگ شرکت و یا آن را با موفقیت رهبری نمایند.
تولید ربات هایی که با کمک چاپگر های سه بعدی می توانند خود را تعمیر کنند :
هنگامی که به این فکر می کنیم که یک روبات قرار است در آینده جهت استخراج مواد معدنی به سیارات دیگر سفر کند، این مسئله خیلی مهم به نظر می رسد که یاد بگیرد چطور خود را تعمیر کنند. محققان دانشگاه اسلو در حال حاضر با کمک چاپگرهای سه بعدی موفق به تولید ربات های خود آموز شده اند.
در طبقه سوم گروه انفورماتیک این دانشگاه یک آزمایشگاه رباتیک وجود دارد که بیشتر شبیه یک اتاق بازی است تا یک آزمایشگاه که در آن محققان در حال کار بر روی این هستند که چگونه ربات ها می توانند مشکلات خود را پیدا کرده و این موانع را پشت سر بگذارند.
این تحقیقات برای این در حال انجام است که در آینده بتوان از این ربات ها در معادن عمیق ، سیاره های دور دست، مناطقی که در خطر رادیو اکتیو وجود دارند، مناطق ریزش کوه ها و در بستر دریا در زیر قطب جنوب که انسان قادر به مقابله با آن نیست استفاده کرد.
در این موارد ربات می بایست قادر باشد تا همه موارد را کنترل کند. پروفسور Kyrre Glette که یکی از اعضای تیم تحقیقاتی رباتیک دانشگاه اسلو است گفت: تصور کنید که یک ربات وارد خرابه ای از یک نیروگاه هسته ای میشود و به پله یا جایی می رسد که هیچ کس قادر به عبور از آن نمی باشد، در این شرایط این ربات می بایست عکسی گرفته و آن را تجزیه و تحلیل کند و پس از آن با کمک چاپگر نصب شده بر آن ربات جدید یا بخش تکمیل کننده ای برای خود ایجاد کند تا با کمک آن بتواند از آن مانع عبور کند.
البته کار بر روی این مدل ها هنوز نیازمند زمان می باشد و تیم روباتک در حال کار بر روی 5 ربات هستند که سه عدد از آنها دارای 4 پا و یکی از آنها 3 پا و گربنه بعدی 6 پا دارد. مسلما هر چه تعداد پا ها کمتر باشد انرژی کمتری مصرف خواهد شد. در یکی از این ربات ها یک مفصل وجود دارد و مابقی دارای دو مفصل در پای خود می باشند. البته بهترین حالت داشتن سه مفصل می باشد اما این موضوع مصرف انرژی را تا حد زیادی افزایش می دهد.
چاپگر های سه بعدی به شما کمک می کنند تا آنچه که می خواهید را لایه به لایه بسازید و در این صورت شما نیازی به استفاده از قالب و محدودیت های آن ندارید. با استفاده از این پرینترها شما می توانید به طور مثال یک کشتی را داخل یک بطری پرینت کنید و این همان چیزی هست که به محققان دانشگاه اسلو اجازه می دهد تا برای آینده ای دور فکر کنند و همانطور که می دانید پرینتر های سه بعدی مختلفی وجود دارند که خروجی آنها نیز متفاوت است بطور مثال برخی از آنها خروجی استیل تحویل شما می دهند و برخی دیگر تیتانیوم، پلاستیک، پارچه و غیره. این محققان با استفاده از بهترین چاپگر های سه بعدی موجود در حال کار بر روی این پروژه بزرگ می باشند که در صورت موفقیت در این پروژه موفقیت بزرگی کسب خواهند کرد که پایه گذار تغییرات بسیاری در دنیای امروزی خواهد بود.
